“ปุญฺญฺเจ ปุริโส กริยา กยิราเถนํ ปุนปฺปุนํ
ตมฺหิ ฉนฺทํ กยิราถ สุโข ปุญฺสฺส อุจฺจโย
คำสอนในพระพุทธศาสนาเป็นนิยยานิกธรรม สามารถนำพาผู้ปฏิบัติให้หลุดพ้นจากความทุกข์ เข้าถึงเอกันตบรมสุขอย่างแท้จริงได้ หากเราปรารถนาความสุขและความสำเร็จก็ต้องประกอบเหตุแห่งความสำเร็จ
เพราะฉะนั้น ท่านถึงสอนว่าเมื่อจะทำบุญ ควรทำให้เต็มที่เต็มกำลังสุดความสามารถ ไม่ว่าจะเป็นบุญที่เกิดจากการทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิ(Meditation)ภาวนา หรือบุญอะไรก็ตาม แต่ต้องฝึกตั้งผังแห่งความสำเร็จ เป็นคนที่ทำอะไรแล้วทำจริง ไม่ใช่ทำๆ หยุดๆ
ปัจจุบันนี้ มีหลายท่านกำลังสวมหัวใจของพระบรมโพธิสัตว์ ทำหน้าที่เป็นยอดนักสร้างบารมีผู้มีจิตใจสูงส่ง ทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตร ชักชวนคนให้มาฟังธรรม ทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา โดยไม่ย่อท้อต่อปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้น
การทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรนี้ จึงเป็นหน้าที่อันทรงเกียรติและจะเป็นเกียรติประวัติชีวิตอันงดงาม เมื่อใดที่เราสามารถทำใจหยุดนิ่งได้อย่างสมบูรณ์ แล้วย้อนกลับไปดูประวัติศาสตร์อันงดงามของตัวเองได้ ความปลื้มปีติจะบังเกิดขึ้น จะปีติและภาคภูมิใจในตัวเองทีเดียวว่าเราได้ทำสิ่งที่ทำได้ยาก แต่ก็ทำได้สำเร็จมาแล้ว
* เหมือนในสมัยพุทธกาล สันตติมหาอำมาตย์ ได้ฟังธรรมเพียงบทเดียว ก็สามารถบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์พร้อมทั้งปฏิสัมภิทา ๔ ตั้งแต่เป็นคฤหัสถ์
ท่านระลึกชาติไปดูว่าได้ทำความดีอะไรไว้ จึงทราบว่า
ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า วิปัสสี ท่านบังเกิดในตระกูลสัมมาทิฎฐิ ในพันธุมดีนคร ได้เที่ยวชักชวนป่าวประกาศต่อมหาชนทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก ให้ทำบุญกุศลกัน อย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย
ผลแห่งการทำหน้าที่ชักชวนคนให้ทำความดีครั้งนั้น ทำให้มีมหาชนทั้งใกล้และไกลได้พบเส้นทางสายกลาง ได้รู้จักทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา
เมื่อได้รับฟังธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็บรรลุธรรมกันเป็นจำนวนมากมายทีเดียว ส่วนหนุ่มน้อยท่านนี้ ได้รับพระราชทานทรัพย์สมบัติและเครื่องประดับจากพระราชาเป็นอันมาก และพระราชทานช้าง ๑ เชือกเป็นพาหนะใช้ในการสร้างบารมี
ท่านได้ประดับเสื้อผ้าอาภรณ์ทุกอย่าง นั่งบนคอช้างทำการป่าวร้องให้มหาชนได้เห็นคุณค่าของพระรัตนตรัยอยู่นานถึงแปดหมื่นปี
เมื่อละโลกไปแล้ว ทำให้ได้ไปสู่สุคติสวรรค์มีวิมานใหญ่โตมโหฬาร รัศมีกายสว่างไสว และที่พิเศษ คือมีกลิ่นจันทน์ฟุ้งออกจากกายของท่าน
กลิ่นอุบลฟุ้งออกจากปาก มีกลิ่นปากหอมทุกภพทุกชาติ เพราะผลบุญที่ได้ทำหน้าที่บอกข่าวอันเป็นสิริมงคล เพื่อให้ทุกคนมาฟังธรรม และเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในตัว
ภพชาตินี้ทำให้ท่านได้บรรลุธรรมหมดกิเลสตรัสรู้เป็นพระอรหันต์ รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างง่ายดาย
นี่ก็เป็นตัวอย่างของนักสร้างบารมีในสมัยก่อน ที่ได้อุทิศตนเพื่องานพระศาสนา เป็นประดุจทหารกล้ากองทัพธรรม ย่ำธรรมเภรีให้สรรพสัตว์ได้ตื่นจากความหลับใหล
และพบแสงสว่างแห่งธรรม ท่านทำตนเป็นแบบอย่างที่ดีให้เราได้ศึกษาเป็นแนวทางกันแล้ว เพราะฉะนั้นพวกเราทุกคนก็ควรจะดำเนินตามปฏิปทาของท่าน เพื่อบุญบารมีของเราเอง และเพื่อสันติสุขอันแท้จริงของมวลมนุษยชาติ
บุญควรสั่งสมกันบ่อยๆ เพราะจะเป็นเหตุให้เราประสบความสุขและความสำเร็จในชีวิต และยังเป็นพลวปัจจัยให้เราไปถึงที่สุดแห่งธรรมได้โดยไม่ยาก เมื่อตัดสินใจเป็นนักรบกองทัพธรรมแล้ว ให้ทุ่มเทกันให้เต็มที่ สร้างบารมีให้ชนิดเป็นบุญบันเทิงกัน ทั้งมนุษย์ และเทวดาจะได้อนุโมทนาสาธุการ
เพราะฉะนั้นให้ไปชักชวนกันเข้าวัดฟังธรรม เพื่อให้เขาได้มารู้จักพระรัตนตรัย และหมั่นทำความบริสุทธิ์ ด้วยการฝึกใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้ได้ทุกๆวัน การที่เราชักชวนคนให้มารู้จักและยึดเอาพระรัตนตรัย จะปลอดภัยข้ามชาติ เราจะได้เข้าถึงความสุขภายใน เข้าถึงพระธรรมกาย มีพระรัตนตรัยภายในเป็นที่พึ่ง
พระธรรมเทศนาโดย: พระเทพญาณมหามุนี
นามเดิม พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
* มก. เล่ม ๔๒ หน้า ๑๑๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น